Een simpel kopje thee?
Als ik samen met een vriendin In een café ben, drink ik heet water en neem ik het theezakje mee naar huis. Ik schaam me daar af en toe voor en toch doe ik het. Thuis zet ik er een pot thee van. Ik kan het gewoon niet: een theezakje gebruiken voor het zetten van slechts één kop thee. Nu weet ik wel dat veel huishoudens thuis ook gewoon een pot thee zetten, maar toch, als er bezoek is, willen we onze gasten het naar de zin maken. En zien we vaak dat iedereen zijn eigen theezakje mag kiezen.
Thuis drink ik ook vaak heet water. Het werkt zuiverend zeggen ze, ik vind het lekker. Waar komt mijn ‘zunigheid’ vandaan? Over het algemeen ben ik gewoon zuinig, dat zit in me. En mijn dierbaren kunnen daar soms last van hebben. Maar terug naar de thee. Wat kost het eigenlijk aan energie om uiteindelijk vier koppen thee te kunnen zetten?
Wist je dat een theeplant heel oud kan worden? Als de plant gemiddeld drie jaar (afhankelijk van de soort) oud is, is hij ‘rijp’ voor de pluk. Elke twee à drie weken worden de top en de bovenste jonge blaadjes geplukt. Om vier koppen thee te kunnen zetten, heb je (zeg voor het gemak) elke 2,5 week de ‘pluk’ nodig van tien theeplanten.* Ze krijgen per week zo’n 100 ml water, dat is voor 2,5 week 2,5 liter! En dan krijgen de blaadjes voor zwarte thee nog allerlei behandelingen, zoals rollen, oxideren, verhitten, drogen, sorteren en mengen voordat de thee verpakt en getransporteerd wordt. In de winkel realiseren we ons niet dat onze thee zo’n lange (productie)weg heeft afgelegd, wat veel water en energie heeft gekost.
Op mijn sportclub heb ik wel eens tegen mijn teamgenoten gezegd dat het produceren van thee relatief veel water kost. Het werkte niet. Er was geen voedingsbodem voor en ik had niet de juiste aanpak. Ik zag ze denken ‘waarom zou ik het anders doen?’, ‘waar heb je het over, een beetje water met een smaakje?’ Wij zijn met onze hoofden ergens anders, wij zijn afgedreven van de omgang met de natuur, van hoe onze producten tot stand komen. Wat we doen, vinden we gewoon. Dus, op mijn sportclub drink ik na afloop water. En soms doe ik gezellig mee met thee en vraag ik of ik het theezakje van een teamgenoot mag gebruiken. Mijn theezakje blijft in de doos op de club.
Hoopvolle ontwikkelingen
Gelukkig zijn we steeds bewuster bezig met ons voedsel. Wat het verbouwen van lokale groenten betreft, lukt dat goed. Het stemt hoopvol dat er een ondernemer is opgestaan, die theeplanten kweekt, gewoon in Noord Brabant en dat is groot aan het worden.*
Ook zijn er lokale aanbieders van thee van eigen land. Naast de bekende munt- en gemberthee blijken er veel inheemse (tuin)planten te zijn waar we thee van kunnen zetten, denk bijvoorbeeld aan duizendblad en vrouwenmantelbloesem. **
Eigenlijk was grootmoeder, die voor thee de tuin indook, zo gek nog niet bezig. Ze was haar tijd ver vooruit. Of was het voor haar net als voor mij heel gewoon om de Aarde altijd op nummer één te zetten?
Uhm, Is dat hetzelfde als zuinigheid? Of … ?
*bron – www.localtea.nl
** Thee en foto’s zijn van de Botanische Buitenplaats in Hilversum