Ruimte voor ‘fietsachtigen’
Op straat zie je steeds meer verschillende micro-vervoersmiddelen:
Bakfietsen, e-bakfietsen, riksja’s, Segways, speed-pedelecs, Biro’s, skateboards, hoverboards, onewheelers, airwheels, e-skates, steppen, e-stepjes, Stints, grote bakfietsen voor pakketbezorging, maaltijdbezorgers op e-bikes, (overdekte) scootmobielen, deelscooters. Vooral elektrische varianten zijn in opkomst, ook in Hilversum.
Aan de ene kant biedt dit kansen, bijvoorbeeld (meer) keuzevrijheid voor de consument om een vervoersmiddel te kunnen kiezen dat bij hen past – en dit zelfs per rit kunnen bepalen.
Aan de andere kant zijn er ook uitdagingen. Te denken valt aan productveiligheid. Niet alle fietsachtigen zijn goedgekeurd voor de openbare weg. Dit veroorzaakt onveilige situaties op de stoep, het fietspad, de rijbaan en/of busbaan en ook de verdeling van de schaarse ruimte. Waar een e-scooter geparkeerd staat, moet ook een voetganger met een rollator langs kunnen – om maar een voorbeeld te noemen. De verwachting [ANWB] is dat het gebruik van nieuwe vervoersmiddelen kan leiden tot een stijging van het aantal ongevallen, doordat andere verkeersdeelnemers aan nieuwe voertuigen moeten wennen. Aan de andere kant zal het aantal tweezijdige ernstige verkeersongelukken dalen wanneer meer mensen overgestapt zijn op lichtere vervoersmiddelen.
Mobiliteitsvisie
Het voorgaande toont aan dat de manier waarop we ons van A naar B verplaatsen dynamisch en in beweging is. De Hilversumse Mobiliteitsvisie (onderdeel van de Omgevingsvisie 2040) zal rekening moeten houden met dit veranderende landschap. Overheden, bedrijven en instellingen kunnen de toegang tot (de juiste) fiets-achtigen veel verder faciliteren dan tot nu toe gebeurt. Fietsmobiliteit en sociale veerkracht kunnen elkaar met creativiteit ontmoeten. Daarmee kunnen we bijna iedereen in de toekomst laten genieten van de lol van fietsen, met energiebesparing, gezondheidswinst en minder overlast van verkeer als bonus.
Mobiliteitsdonut
Een mailwisseling met Angela van der Kloof leert ons dat Mobycon – onafhankelijk adviesbureau voor mobiliteitsvraagstukken – een ‘Mobiliteitsdonut’ heeft ontwikkeld, naar voorbeeld van de Doughnut Economy van Kate Raworth.
‘De Mobiliteitsdonut is een balansoefening tussen een sociale fundering van mobiliteit en de grenzen van het ecosysteem van de aarde. Wat aan de buitenkant van de donut valt is te veel: bovenmatige mobiliteit. Dit kan leiden tot schade en hoge kosten voor de omgeving. Aan de binnenzijde van de donut is ‘basismobiliteit’ de grens. Wanneer iemand onder deze grens zakt is er sprake van mobiliteitsarmoede en levert dit schade op voor de persoon zelf én voor de samenleving als geheel. De tijd, het geld, de ruimte en de energie die we besteden aan het ‘te veel’, is niet meer beschikbaar voor de binnenkant van de Mobiliteitsdonut. Waardoor het probleem van mobiliteitsarmoede aanwezig blijft.
(…) Met de Mobiliteitsdonut willen we bewustwording creëren over het bestaan van de grenzen van de donut en de invloed van bepaalde keuzes hierop. Zo brengen we mobiliteit meer in balans. Als we in onze samenleving binnen de grenzen van de Mobiliteitsdonut blijven, spreken wij van een mobiliteitsgelukkige samenleving. ‘ [Mobycon]
Bronnen
Wie meer wil lezen over de visie over het nieuwe verkeer in de stad kan beginnen met de volgende bronnen:
ANWB – Verkeer in de stad
Mobycon – Gratis webinar methodiek verkeer in de stad
Mobycon – Mobiliteitsdonut + video: Exploring the Elements of the Mobility Donut
Met dank aan Rob Roskes